Program rozrywkowy o kuracjuszach poszukujących miłości w górskim kurorcie, rozbudził zainteresowanie uzdrowiskami nie tylko wśród seniorów. Uzdrowiska w Polsce mają ciekawą historię, a wiele z nich może poszczycić się długą tradycją, sięgającą nawet czasów średniowiecza.
Nie każda miejscowość może być uzdrowiskiem, aby starać się o jego status miejscowość musi spełnić szereg warunków. Najważniejsze z nich to: istnienie na jej terenie naturalnych złóż o leczniczych właściwościach, odpowiedni klimat i obiekty prowadzące leczenie. Jednak w odległych czasach brak formalnych wymogów nie przeszkadzał ludziom przemierzać wiele kilometrów w celu odbycia kuracji w znanych już od dawna źródłach leczniczych.
1. Znane już w średniowieczu
Pierwsze uzdrowiska w Polsce mogły powstać już w średniowieczu. Wiadomo, że walory wód cieplickich znano w XII wieku! Cieplice w Kotlinie Jeleniogórskiej ze swoimi gorącymi źródłami leczniczymi były doceniane także m.in. przez Marysieńkę Sobieską i Johanna Wolfganga Goethe.
2. Kurorty dawnych epok
Od XV wieku korzystano już z leczniczych właściwości solanek Inowrocławia, a w wieku XVII leczono się dzięki naturalnym zasobom takich kurortów jak: Ciechocinek, Kołobrzeg, Kudowa, Szczawnica, Nałęczów.
3. Modnie być kuracjuszem
Ważnym okresem w historii polskich uzdrowisk było dwudziestolecie międzywojenne. W tym czasie nastąpił swego rodzaju boom na leczenie w uzdrowiskach, a prym wśród kuracjuszy (zarówno młodych, jak i starych) wiedli intelektualiści, artyści, naukowcy, politycy, wojskowi i arystokracja. Pierwsza nowoczesna ustawa o uzdrowiskach została przyjęta w Polsce właśnie w 1922 r. i umożliwiła powstanie publicznych ośrodków objętych opieką państwową.
You must be logged in to post a comment.